Vanochtend reed ik met de auto naar een natuurgebied om te gaan wandelen. De temperatuur was aangenaam, geen zon maar met een dun vestje is het goed te doen. Ik vind het altijd heel fijn als ik naar buiten stap en geen jas aan hoef te doen. Door de regen van vannacht verkleurde de onderkant van mijn lichtbruine outdoorlaarzen in donkerbruin. Ik keek om me heen en ik bedacht me: ik kan beter nu naar huis gaan!
In de planten om mij heen zaten overal slakken. Ze hingen, krioelden, lieten bungels slakkenslijm achter en er werd vooral veel gegeten. Dat is waar ook! Als het even droog en zonnig is geweest en daarna gaat regenen komen de slakken weer overal tevoorschijn, de slakken kunnen dan niet uitdrogen en worden actief. Ik was vergeten om deze ochtend eerst te kijken hoe mijn moestuin er aan toe was.
Ik liep snel door en hop gauw naar huis. Eenmaal thuisgekomen zag ik gelukkig weinig slakken, en diegene die hun buikje vol hadden waren al niet meer te vinden. Een aantal sperziebonenplantjes waren helaas wel slachtoffer geworden, maar gelukkig is er nog tijd om deze opnieuw te zaaien.
